Zoek het woord; -saus, - con carne, - pepers?! ...

Hoera! Ons eerste reisverslag vanuit CHILI! Jaja, we zijn heelhuids de grens over gekomen :) Vanuit een oud kasteeltje, heftig vervallen en dus een hostel zuid-amerika style, zullen we proberen alles in ongeveer chronologische volgorde op papier te krijgen. Als dat niet helemaal lukt .. Dat komt door de hostel knul die zijn iets te chileense muziek telkens net iets te hard zet: Rambambambam ajeeeeheeeiiiiiaaaa ramba RAMBABAM heeeeeeeeheeeeheeeeee!!

Met de nachtbus via Neuqen (en ja, je spreek het écht uit zoals je niet zou denken) kwamen we aan in San Martin de Los Andes. Midden in de nacht nog even een flink gewapende politiecontrole in de bus, alles blijkbaar in orde want we mochten door ;) Eenmaal een hostel gevonden en helemaal geïnstalleerd kwamen we tot de schokkende ontdekking dat onze geliefde bikini's na het spa avontuur in het hostel in Mendoza zijn achtergebleven! Volgens de plaatselijke Matthijs van Nieuwkerk look-alike en tevens hosteleigenaar was het héél makkelijk om ze per bus in SM te krijgen.. uhuum: bikini's nooit meer terug gezien, dus die zwerven ergens rond in het Argentijnse busnetwerk! Noodfonds red-het-strandleven, stortingen zijn welkom op rekeningnummer 663040728 ;)

San Martin de Los Andes, zoals de naam doet vermoeden diep in de bergen, is bij uitstek de plaats voor een goede trekking. Wááát?! Ja precies. Wij hadden ook geen idee, daarom meteen maar even naar de Oficina de Turistica. Maar voor informatie over wandelen moet je hier bij de brandweer zijn (waarom? geen idee!), dus wij vol goede moed naar het houten hutkantoortje van de brandweer. Een hele lieve meneer heeft ons hier met behulp van GoogleTranslate en wat telefonische hulplijnen naar z'n engelssprekende vrienden niks verder geholpen. Terug naar Matthijs dus. Die bedacht voor ons een fantastische route over de berg door het dorp van een Mapuche stam naar een prachtig uitzicht over het Lake District. De Mapuche zijn de oorspronkelijke bewoners van dit deel van zuid-amerika (Mapu = aarde, che = mensen). Door onze gids Perro werden we vakkundig over de berg geleid. Met een plakje salami als beloning was onze nieuwe vriend de straathond dik tevreden. Eenmaal veilig thuisgebracht door Perro trokken we met onze nieuwe mensenvriend Andrew, San Francisco, California, USA ons heerlijke flesje wijn van de wijnproeverij uit Mendoza open. Op zijn beurt nodigde hij ons uit om ooit bij hem te komen skiën en zwemmen in één week, heaven!

Om te doen waarvoor we in SM kwamen, huurden we de volgende dag een inimini autootje om La Ruta de los Siete Lagos te rijden. Over dirt roads en langs diepe afgronden tripten wij de road naar Villa La Angostura, alwaar we de grens overhopten naar Puerto Montt, Chili. De beruchte grensovergang viel ons alles mee. Twee keer de bus uit en een obese luie labrador die het eigenlijk niet meer kon opbrengen om aan onze bagage te snuffelen verder, mochten we door! Zolang je hier meer geen appels bij je hebt is alles goed :) Manzana Manzana!

Bijna op de eindbestemming aangekomen, lazen we dat het beste aan Puerto Montt is dat er zoveel manieren zijn om er weg te komen. Na het per toeval spotten van een paar dolfijnen is datdus precies wat we deden, op naar Chiloe. Een eiland met 150 houten kerken uit het Jesuïten tijdperk (ja hoor, daar zijn ze weer). 14 van deze kerken staan op de Unesco Werelderfgoed lijst dus wederom een chevroletje en hit the road laurastefanie! Gelukkig weten we inmiddels wél dat de zon hier overdag in het noorden staat dus we zijn maar liefst nul keer verdwaald! .. dit was in argentinië helaas wel anders... Een paar kerken liggen op nog kleinere eilandjes bij Chiloe, daar moet je met inimini kleine pontjes naartoe. Klein inschattingsfoutje welk pontje voor ons chevroletje bedoeld was, dus ingeklemd tussen drie vrachtwagens naar de overkant! Helaas bleek onze geplande kerkenroute iets te ambitieus, dus besloten we de volgende dag verder te gaan. Nu konden we mooi meteen onze twee duitse backpack vrienden een lift geven. Halverwege bleek er in de dirt road een soort van vijver te zitten, dus moesten we met ons chevroletje (geen 4x4!) omdraaien.... overige kerken nooit gezien, maar goede daad verricht!

Die avond gingen we door naar Puerto Varas, een tip van Andrew uit SM en bekend om de vulkanen die het dorp omringen. In de stromende regen voelden we ons helemaal outdoor toen we ons heel duitse lederhosen-hostel vonden. Helemaal in stijl met hout, geweren aan de muur en een duiste Andi achter de balie. Weer helemaal opgedroogd besloten we de volgende dag maar een kijkje bij het meer te nemen om de vulkanen te zien: een enorme teleurstelling want geen vulkaan te zien! Met het 'Pfff wat doen we hier' gevoel dan maar een stadswandelingetje en dezelfde avond de volgende amerikaan leren kennen: Seth, San Francisco, California, USA. Samen met Seth en chileen Fernando maakten we het plaatselijke nachtleven onveilig. Na een paar piscola's (brrrrr pisco is een lokaal drankje!) volop aan de salsa.. Volgende dag spierpijn :) (...) Volgende dag ook nog een keer naar het meer gelopen, mist opgetrokken, 2 enorme vulkanen knotsvol helemaal immens in beeld, oeps...
Om de vulkanen, de meren en de watervallen van dichtbij te zien gingen we mee met een tourtje, Charlie reed ons in zijn mini-busje van hot naar her; zijn engels was zo mogelijk nog slechter dan zijn stuurmanskunsten maar het was bere-gezellig. Met een bootje op een sprookjesachtig meer tussen enorme met sneeuw bedekte vulkanen en een wandeling tussen de grootste en meest bruisende watervallen die we ooit gezien hebben, een magisch gevoel! .. wat is de mensheid toch eigenlijk klein..
Helaas wilde Charlie ons niet helemaal naar Santiago brengen, dus namen we de nachtbus maar. Verkreukeld en verlept maar verheugd kwamen we in het noordelijkere en dus warmere deel van Chili (ja we zitten écht aan de andere kant van de wereld!). We liepen van de bus naar het hostel en overal waren de tekenen van een goede nacht nog zichtbaar; bekers, biertjes, flesjes en hier en daar een plasje kots :) Dus, waarom moet je in Santiago zijn? Dineren, feesten en musea. Voor feesten te laat, voor dineren te vroeg, op naar het museum! Wel nog steeds even verlept en verkreukeld van de nachtbus.. maar het was een groot succes :)
Neergestreken op het terras in het zonnetje genoten we van een heerlijke super cheap driegangen lunch om vervolgens het huis van Pablo Neruda op te zoeken. Voor de mensen die chili alleen van de saus kennen, we zijn niet op zoek naar een huis hier, we hebben alleen het huis van Chili's meest beroemde dichter bezocht. Museumhoppen, check! Na een paar uurtjes bijslapen op aanraden van de Alleenige Planeet door met het dineren in een heel chileens restaurantje voor heel chileense prijsjes een heerlijke Parillada gegeten.. dineren, check! Nachtleven op zondag? geen check! Hierdoor waren we gelukkig de dag erna fit genoeg voor de 4 uur durende free tour door Santiago met Philipe als gids, die al zijn energie en charme in de strijd gooide om ons Santiago te laten zien zoals het bedoeld is: Now we are going in thááát direction! Een topmiddag gehad met landgenoot Wilfred, ook gezellig als we gaan citytrippen in Enschede :) (Wilfred, welkom op`de lijst!)

Inmiddels zijn we in Viña del Mar, een badplaats vlakbij Valparaiso. We hebben zojuist indruk gemaakt met onze nederlandse pannenkoeken op twee canadeze knullen en een waarschijnlijk-colombiaan. Morgen gaan we door naar Valparaiso, benieuwd wat ons dat weer zal brengen!

Rest ons alleen nog te zeggen dat we de reacties op onze verslagen en reis super vinden! Heel tof dat iedereen zo meeleeft, zo schrijven we niet alleen voor onszelf maar ook voor jullie!

Liefs,
Stefanie en Laura