Paragliding en meer Peruaanse (hoogte)Puntjes
Blijf op de hoogte en volg StefanieLaura
17 Juni 2014 | Peru, Lima
Tussen het paragliden en de vlucht naar de Galapagos eilanden door hebben we nog precies tijd voor een reisverslag. Hier in Lima kun je jezelf vrijwillig van een klif storten zonder daaraan te overlijden, dat hoefden ze ons niet twee keer te vertellen! Zo gezegd, zo gedaan. Bibberende knietjes en adrenaline tot in de tenen, maar een super mooi uitzicht over de skyline van Lima, de zee én in de slaapkamers van mensen.. ;)
Na het posten van het vorige verslag zijn we met de nachtbus naar Cusco gegaan. De koudste nachtbus ever, volgende keer nemen wij ook een slaapzak mee! Aangekomen in Cusco hebben we een Duitse jongen laten zien hoe je je taxi moet kiezen. Deze knul was al 3 keer overvallen en had duidelijk de kneepjes van het reizigersvak nog niet helemaal onder de knie :) Die dag belanden we per ongeluk in het carnaval de Canar, dat verdacht veel op het Nederlandse carnaval leek! Een grote optocht met verklede mensen die allemaal net uit de maat dansten. Een stevige nachtbus vraagt om een stevig ontbijt en dat was het moment dat wij Jack´s Cafe ontdekten; heerlijke sapjes, échte koffie en ontbijtjes om je vingers bij op te eten! De ober die nederlands aan het leren was, heeft ons twee avonden op rij gevraagd of we mee gingen salsa dansen na z´n werk.. helaas lukte het ons elke keer nét niet om mee te gaan. We hadden geen zin in panama2 en bovendien moesten we natuurlijk wel een beetje fit zijn voor onze trek naar Machu Picchu. Omdat we van het veel hoger gelegen Boliva af kwamen hoefden we niet te acclimatiseren in Cusco en konden we na een dag sightseeing al beginnen met de trek. We reden naar Hidro elektrico in en gammel busje over wegen waar zelfs Schumacher klamme handjes van zou krijgen langs ananas en bananenplantages. Om vervolgens van Hidro elektrico naar Aguas Caliente te lopen, omdat er geen weg tot aan Aguas Caliente is. Van het droge klimaat in Cusco belanden we in de jungle, een hoop te zien dus! De volgende dag om 4 uur ´s ochtends begonnen we de klim naar Machu Picchu. De 700 treden omhoog bleken er 1700 (en 74, wie wat telt die heeft wat).. hijgen, puffen en even op de tanden bijten, maar eenmaal boven bij de bekendste ruine van de wereld super trots, yes we can! En ook nog precies op tijd voor de sunrise! Tijdens de twee uur durende rondleiding vielen we van de ene in de andere verbazing over de ontwikkeldheid en de ideeen van de Inka´s. Na nog een tijdje zelf genoten te hebben zijn we weer afgedaald en vervolgens terug gelopen naar Hidro elektrico. Al met al toch een aantal kilometertjes in de benen :) Gelukkig hoefden we alleen nog maar te zitten tijdens de 7 uur durende reis terug naar Cusco. We zaten in een busje achter een Nederlands stel uit Eindhoven; Josan en Matthieu de tweede!!
In het kader van de Inka's, sightseeing en tourtjes konden we natuurlijk de Sacred Valley niet aan ons voorbij laten gaan. Gezellig in een bus met bejaarden van hoogtepunt naar hoogtepunt, heel tof! Hoewel alleen wij en de gids de letterlijke hoogtepunten haalden, want welke bejaarde kan een trap van 200 treden aan? Op het einde van de tour werden we in een andere bus gezet, zonder bejaarden, dus we konden een beetje doorrijden, zodat we precies op tijd de aansluiting met de nachtbus naar Nazca konden halen. Van de lijnen, je weet wel!
Op onze eigen tweepersoonskamer vanuit ons eigen kingsize bed konden we op onze eigen flatscreen onze eigen jongens de prachtige overwinning binnen zien slepen! Je wilt niet weten hoe leuk het is om een winnaar te zijn in zuid amerika! De volgende dag gingen we de lijnen van dichterbij bekijken. Het geheel is alleen te zien vanuit de lucht, hoppa met z'n vieren in een propellorvliegtuigje dus. Niemand weet wie de figuren heeft gemaakt en waarom, maar het is in ieder geval heel bijzonder. Hadden we absoluut niet willen missen. Dat vliegen trouwens ook niet!
Om ruim op tijd te zijn voor ons vliegtuig naar de Galapagos eilanden, namen we de bus naar Lima. Hier hebben we de afgelopen twee dagen heerlijk ontspannen, sushi gegeten, een beetje de stad verkend en dus ook de kliffen! Een week vol hoogtepunten in Peru, we genieten volop en we gaan nog niet naar huis, nog lange nieeeet!
Snel afronden, over 20 minuten vliegen we richting Galapagos, Ecuador here we come!
Liefs,
Stefanie en Laura
Na het posten van het vorige verslag zijn we met de nachtbus naar Cusco gegaan. De koudste nachtbus ever, volgende keer nemen wij ook een slaapzak mee! Aangekomen in Cusco hebben we een Duitse jongen laten zien hoe je je taxi moet kiezen. Deze knul was al 3 keer overvallen en had duidelijk de kneepjes van het reizigersvak nog niet helemaal onder de knie :) Die dag belanden we per ongeluk in het carnaval de Canar, dat verdacht veel op het Nederlandse carnaval leek! Een grote optocht met verklede mensen die allemaal net uit de maat dansten. Een stevige nachtbus vraagt om een stevig ontbijt en dat was het moment dat wij Jack´s Cafe ontdekten; heerlijke sapjes, échte koffie en ontbijtjes om je vingers bij op te eten! De ober die nederlands aan het leren was, heeft ons twee avonden op rij gevraagd of we mee gingen salsa dansen na z´n werk.. helaas lukte het ons elke keer nét niet om mee te gaan. We hadden geen zin in panama2 en bovendien moesten we natuurlijk wel een beetje fit zijn voor onze trek naar Machu Picchu. Omdat we van het veel hoger gelegen Boliva af kwamen hoefden we niet te acclimatiseren in Cusco en konden we na een dag sightseeing al beginnen met de trek. We reden naar Hidro elektrico in en gammel busje over wegen waar zelfs Schumacher klamme handjes van zou krijgen langs ananas en bananenplantages. Om vervolgens van Hidro elektrico naar Aguas Caliente te lopen, omdat er geen weg tot aan Aguas Caliente is. Van het droge klimaat in Cusco belanden we in de jungle, een hoop te zien dus! De volgende dag om 4 uur ´s ochtends begonnen we de klim naar Machu Picchu. De 700 treden omhoog bleken er 1700 (en 74, wie wat telt die heeft wat).. hijgen, puffen en even op de tanden bijten, maar eenmaal boven bij de bekendste ruine van de wereld super trots, yes we can! En ook nog precies op tijd voor de sunrise! Tijdens de twee uur durende rondleiding vielen we van de ene in de andere verbazing over de ontwikkeldheid en de ideeen van de Inka´s. Na nog een tijdje zelf genoten te hebben zijn we weer afgedaald en vervolgens terug gelopen naar Hidro elektrico. Al met al toch een aantal kilometertjes in de benen :) Gelukkig hoefden we alleen nog maar te zitten tijdens de 7 uur durende reis terug naar Cusco. We zaten in een busje achter een Nederlands stel uit Eindhoven; Josan en Matthieu de tweede!!
In het kader van de Inka's, sightseeing en tourtjes konden we natuurlijk de Sacred Valley niet aan ons voorbij laten gaan. Gezellig in een bus met bejaarden van hoogtepunt naar hoogtepunt, heel tof! Hoewel alleen wij en de gids de letterlijke hoogtepunten haalden, want welke bejaarde kan een trap van 200 treden aan? Op het einde van de tour werden we in een andere bus gezet, zonder bejaarden, dus we konden een beetje doorrijden, zodat we precies op tijd de aansluiting met de nachtbus naar Nazca konden halen. Van de lijnen, je weet wel!
Op onze eigen tweepersoonskamer vanuit ons eigen kingsize bed konden we op onze eigen flatscreen onze eigen jongens de prachtige overwinning binnen zien slepen! Je wilt niet weten hoe leuk het is om een winnaar te zijn in zuid amerika! De volgende dag gingen we de lijnen van dichterbij bekijken. Het geheel is alleen te zien vanuit de lucht, hoppa met z'n vieren in een propellorvliegtuigje dus. Niemand weet wie de figuren heeft gemaakt en waarom, maar het is in ieder geval heel bijzonder. Hadden we absoluut niet willen missen. Dat vliegen trouwens ook niet!
Om ruim op tijd te zijn voor ons vliegtuig naar de Galapagos eilanden, namen we de bus naar Lima. Hier hebben we de afgelopen twee dagen heerlijk ontspannen, sushi gegeten, een beetje de stad verkend en dus ook de kliffen! Een week vol hoogtepunten in Peru, we genieten volop en we gaan nog niet naar huis, nog lange nieeeet!
Snel afronden, over 20 minuten vliegen we richting Galapagos, Ecuador here we come!
Liefs,
Stefanie en Laura
-
17 Juni 2014 - 09:39
Papili:
Heerlijk verhaal. Ik zie helemaal voor me hoe het er aan toe gaat. ...
Fijn dat jullie ervaring hebben en de situaties goed inschatten.
Ik denk dat ik namens de gehele ' bezorgde ouders club' spreek als ik zeg dat we trots op jullie zijn !!
Ben benieuwd naar de verhalen uit de Galapagos.
Have fun!
-
17 Juni 2014 - 20:05
Josan (de Eerste):
Heeeee lieverds,
Nog steeds hebben jullie het ontzettend naar jullie zin, dat is wel te lezen. En Machu Picchu, jee wat ben ik jaloers!!! Gaaf dat jullie zoveel zien en meemaken. En toch stiekem ook wel leuk dat ik een klein beetje bij jullie reis ben ;) De foto's van Matthieu en Josan de tweede zie ik graag als jullie terug zijn, haha.
Liefs en een hele dikke kus -
17 Juni 2014 - 21:19
Ria :
Hi lieverds, ik ben inderdaad ook super trots op jullie. En wat een fantastische verhalen weer. Jullie laten ons door jullie avonturen zo beeldend te beschrijven helemaal mee genieten. Nog veel plezier en nog veel leuke, mooie belevingen. Hele dikke knuffel, Ria -
19 Juni 2014 - 21:01
Wil Versteegen En Fer:
Meisjes meisjes, we vallen van de ene verbazing in de andere,jullie moeten wel het gevoel hebben, in een film te zitten.Wat een reis en wat een ervaringen.Wij zitten heel braaf op de camping in zd.Frankrijk,hebben heerlijk weer , lieve mensen en een prachtige natuur en zijn heel gelukkig.nu 9 uur gaat de zon al heel langzaam in een bloed rode deken naar bed , misschien voor ons ook een goed idee,maar wel langzaam dus.Voor allebei een dikke zoen van Fer en Wil.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
